Son Yön
Köyün adı Kadran'dı. Haritalarda yoktu. Ama zamanın haritasında tam ortadaydı, çünkü burada yukarı yönü silinmişti.
Kadran’da insanlar dört yöne göre yaşardı: doğu, batı, kuzey ve güney. Ama beşinci yön, yani “yukarı”, hiç konuşulmazdı. Dillerde yerini kaybetmişti. Ve yukarı bakanlar... Kör olurdu, derlerdi.
Ters Doğan
Bir gün bir çocuk doğdu. Adı Azem'di. O, başını hiç eğmeyen bir bebekti. Ninnilere değil, tavana bakarak susardı.
Bir gün tavanın küçük bir köşesindeki çatlağı fark etti. Oradan bir ışık süzülüyordu... ama bu ışık bildiği ışıktan farklıydı. Sıcak değil, sonsuz kokuyordu.
"Anne," dedi Azem. "Tavanın üstü ne?"
2090: Gök Kapatması
“2090 yılı. Güneş artık yalnızca ekranlardan doğuyordu.”
Bu yılın adı Gök Kapatması olarak anıldı. Küresel Gözetim Kurulu, atmosferin üst katmanlarına yapay sis sistemleri yerleştirdi. Gerekçe: iklim kontrolü.
"Yukarı bakanlar, sorgular."
Çatlağın Ardında
Azem tavanı kaldırdığında… İlk kez, gerçek gökyüzünü gördü. Yıldızlar sessizdi. Ama binlerce yılın şiirini aynı anda söylüyordu.
"Bize bu güzelliği kim neden sakladı?"
Küçük radyosu yeniden konuştu: "Kayıt yılı: 2090. Göğün kapatılma emri yürürlüktedir."
Tarihçi Taşlar
Azem köy meydanında toprağa bir taş bıraktı. Üzerine şu cümleyi kazıdı:
"2090 – Gökyüzü Kapatıldı, ama ben gördüm."
Göğe Direnenler
Azem artık sessiz değildi. Yıldızları toprağa çiziyor, çocuklara yukarıyı anlatıyordu. Onu görenler korkuyordu. Çünkü onların yıllarca eğdiği boyunları sızlamaya başlamıştı.
Duvarın Arkası
Radyodan gelen ses Azem’e bir koordinat verdi: Zaman: 04:44 – Yön: Kuzeybatı – Yer: Eski Silo
Orada bir grup insan vardı. Onlar Göğe Direnenler'di.
"Göğe bakanlar, yeryüzünü yeniden kurar."
Yeni Takvim
Gerçek tarih hâlâ vardı. Ama 2090 bir silme işlemiydi. Asıl zaman toprağın altında yaşıyordu. Azem’e görev verildi: “Geri dön ve çocuklara başını kaldırmayı öğret.”
Ters Çanlar
Azem döndüğünde, meydandaki taş kaldırılmıştı. Ama toprağın altındaki ikinci taş hâlâ oradaydı:
“Yukarı bakmak ibadettir.”
Ve sabah, köyün en sessiz çocuğu sordu:
"Anne, yıldız nasıl bir şey?"
İşte o an, göğün yeniden indiği gündü.
Teşekkürler
EmoticonEmoticon